Εσωτερικά Υπογείου

Η εφαρμογή στεγανοποίησης από την εσωτερική πλευρά, απαιτεί από τα υλικά που διαστρώνονται την επίτευξη υψηλών τιμών εφελκυσμού πρόσφυσης στο υπόβαθρο. Σε υλικά που επιτυγχάνουν αδιαπερατότητα σε νερό υψηλών τιμών πίεσης (έως 13 bar) η μόνη περίπτωση αστοχίας τους είναι η αποκόλληση τους. Όσο πιο στεγανά είναι τα υλικά αυτά, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η δοκιμασία τους σε εφελκυσμό πρόσφυσης στο υπόβαθρο.

Για στεγανοποίηση σε αρνητικές πιέσεις ο λόγος πέφτει πάντα και μόνον σε τσιμεντοειδούς σύστασης υλικά. Η Renovat διαθέτει για τον σκοπό αυτό τα υλικά CW 111, WP 100, WP 101 καθώς και το ελαστικό WP 124. Στον υδροφόρο ορίζοντα της Μεσογείου το WP 100 ανταπεξέρχεται πλήρως στο σύνολο σχεδόν των απαιτήσεων.

Από την άλλη, η χρήση του CW 111, -το οποίο ανταπεξέρχεται σε ακραίες αρνητικές πιέσεις 13 bar, επιβάλλεται κυρίως σε αρνητική πλευρά δεξαμενών, υπόγεια δεκάδων μέτρων βάθους, υδραυλικά έργα κλπ.

 

 

 

Οι εργασίες που απαιτούνται για την αναδρομική (αρνητική) στεγανοποίηση σε μπετόν, τούβλο ή πέτρα είναι οι ίδιες και είναι οι εξής:

 

 

 

 

α. Αποξήλωση

Οι σοβάδες και οι τσιμεντοκονίες του δαπέδου πρέπει να απομακρύνονται πλήρως πριν από την εφαρμογή των τσιμεντοειδών. Το νερό, αν διατρέξει την μάζα τους, διαλύει στους μεν σοβάδες τον ασβέστη, στις δε τσιμεντοκονίες τα άλατα και τυχόν ρύπους της άμμου που περιέχεται σε αυτές, τα οποία γενικά δύνανται να προκαλέσουν αποκολλήσεις σε επόμενα υλικά.
Ο ασβέστης ειδικά επανακρισταλλοποιείται στην ζώνη εξάτμισης και αποκολλά κάθε υλικό.

 

β. Επισκευή

Επισκευή τυχόν ατελειών και αρμών πέτρας σφραγίζονται με ταχύπηκτα σφραγιστικά τσιμέντα.

 

 

Εφαρμογή:

i) Διανοίγουμε την οπή με μορφή κόλουρου κώνου. Διαβρέχουμε την επιφάνεια.

ii) Πλάθουμε την σφραγιστική μάζα πάνω στο μυστρί με νερό και την πιέζουμε 2-3 λεπτά.

iii) Κατασκευή λουκιού (στρογγύλεμα ορθών γωνιών) με RM 205. Το εργαλείο διαμόρφωσης λουκιών είναι μια γυάλινη φιάλη, κρασιού π.χ., διότι δίνει την σωστή ακτίνα (4 cm) στο λούκι και επιτρέπει να εξασκήσουμε πίεση στο κονίαμα, χωρίς αυτό να κολλά πάνω της.

 

 

 

γ. Στεγανοποίηση

Τα τσιμετοειδή εφαρμόζονται σε επιφάνεια που προηγουμένως διαβρέχουμε με νερό μέχρι κορεσμού.

 

 

 

Η μάζα αυτή πρέπει να είναι τόσο πηκτή ώστε να στέκει στην βούρτσα χωρίς να στάζει. Τα δεύτερα χέρια περνιούνται όταν το πρώτο αρχίζει να δένει.

 

 

Προηγουμένως διαβρέχουμε ελαφρά το πρώτο χέρι εκ νέου. Ακολουθήστε τις ακριβείς οδηγίες στην περιγραφή των υλικών.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΣΥΝΗΘΕΣ ΛΑΘΟΣ ΣΤΙΣ ΣΤΕΓΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΥΠΟΓΕΙΩΝ:

Όταν χρησιμοποιούμε ελαστικά στεγανοποιητικά υλικά, όπως π.χ. το WP 124, επειδή φοβόμαστε μελλοντική ρηγμάτωση του υποβάθρου, είτε επειδή το υπόβαθρο είναι ήδη ρηγματωμένο, τότε αυτά παραμένουν ως έχουν δέν ακολουθεί ποτέ τσιμεντοκονία εξομάλυνσης επάνω τους. Αν όμως απαιτείται η γεωμετρική εξομάλυνση του υποβάθρου, τότε η στεγανοποίηση που προηγείται οφείλει να είναι άκαμπτη τσιμεντοειδής, όπως αυτή που επιτυγχάνεται με τα υλικά WP100 (5 bar) και WP101 (13 bar). Ο οικοδομικός κανόνας που ισχύει γενικά, ισχύει και εδώ είναι: Διάστρωση υλικών από το σκληρό στο μαλακό ποτε αντίστροφα.

δ. Τελική Τσιμεντοκονία

Αν επιθυμούμε να διαστρώσουμε πάνω στα υλικά στεγανοποίησης μια τσιμεντοκονία για την προστασία τους, ή για την πάκτωση άλλων υλικών, ώστε να μην τρυπηθεί η στρώση τους για στηρίξεις. Για να επιτευχθεί καλή πρόσφυση του νέου κονιάματος, πάνω στα στεγανοποιητικά προηγείται, αφού διαβρέξουμε, ένα πεταχτό ενισχυμένο με γαλάκτωμα πρόσφυσης LE 910 πάνω στο υπόβαθρο. Το πεταχτό πρέπει να σκληρυνθεί για να ακολουθήσει το νέο κονίαμα.

Πεταχτό και τσιμεντοκονία περιγράφονται αναλυτικά στο κεφάλαιο της Πισίνας. Η λογική της δεξαμενής που περιγράφεται εκεί πρέπει να ακολουθηθεί και εδώ.