Πισίνα

1. Στεγανό μπετόν με πρόσμικτο Velosit CA112

2. Σφραγίσεις ατελειών με μη συρρικνούμενα κονιάματα (επισκευαστικό RM 205, ταχύπηκτα RM 202)

3. Δύο χέρια στεγανοποιητικού WP 100 ή WP 101

4. Ιλύς πρόσφυσης στον πυθμένα η πεταχτό στα τοιχία με πρόσμικτο πρόσφυσης Haftfest Emulsion

ή με την έτοιμη ιλύ πρόσφυσης CP 201

5. Τσιμεντοκονία εξομάλυνσης με στεγανοποιητικό μάζης WD + Omnibind και βελτιωτική ρητίνη Haftfest Emulsion

6. Κόλλες πλακιδίων, μαρμάρου ή ψηφίδας.

7. Αρμολόγηση με εποξειδικό στόκο εποξειδικός στόκος ή με ενισχυμένο στόκο ενός συστατικού

8. Σφράγιση αρμών με σιλικόνη

9. Στεγανοποίηση μηχανοστασίου σε αρνητικές πιέσεις με κρυσταλλοποιητικό αυτοεπουλώμενο τσιμεντοειδές CW 111

 

Τα βήματα αναλυτικά:

 

1. Στεγανό μπετόν με πρόσμικτο

Το μπετόν να είναι στεγανοποιημένο οπωσδήποτε στην μάζα του με πρόσμικτο στεγανοποιητικό μάζης CA 112. Ιδανικό μπετόν για κολυμβητικές δεξαμενές είναι εκείνο με τα εξής χαρακτηριστικά: H περιεκτικότητα του μπετόν σε τσιμέντο δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 350 kg/m³ για σκυρόδεμα μέγιστου κόκκου τετράγωνης διατομής 31,5 mm και 400kg/m³ για σκυρόδεμα μεγίστου κόκκου τετράγωνης διατομής 16mm. H κοκκομετρική καμπύλη του μίγματος των αδρανών πρέπει να βρίσκεται στην υποζώνη Δ και κατά το δυνατόν κοντά στην μέση γραμμή αυτής της υποζώνης. O λόγος N/T δεν πρέπει να υπερβαίνει το 0,58 για περιεκτικότητα τσιμέντου 350 kg/m3 και το 0,5 για περιεκτικότητα 400kg/m³.

H συμπύκνωση πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή και η διαβροχή να αρχίζει αμέσως μετά την διάστρωση και να διαρκεί τουλάχιστον 14 ημέρες.

Μετά την τελευταία σκυροδέτηση, όλο το μπετόν βρέχεται τέσσερις φορές την ημέρα για τέσσερις μέρες, τρείς φορές την ημέρα για μια εβδομάδα και μια φορά την ημέρα για μια εβδομάδα. Στα τοιχία και στον πυθμένα της πισίνας και της δεξαμενής υπερχείλισης απαγορεύονται τρυπόξυλα, φελιζόλ ή άλλα υλικά.

Εάν τα τοιχία της πισίνας δεν σκυροδετηθούν μαζί με τον πυθμένα (κουστούμι) τότε πρέπει να μεσολαβήσει ο ελάχιστος δυνατός χρόνος μεταξύ των σκυροδετήσεων, ενώ το τμήμα που έχει ήδη σκυροδετηθεί πρέπει να βρέχεται συνέχεια. Καλούπωμα με «Betoform” θα φέρει προβλήματα στις προσφύσεις των στρώσεων πού έπονται.
Αρμοί διακοπής σκυροδέτησης: Σε αντίθεση με το υπόγειο κάθε αρμός διακοπής σκυροδέτησης σε δεξαμενές βρίσκεται διαρκώς κάτω από μέγιστη υδροστατική καταπόνηση. Όταν οι αρμοί αυτοί έχουν προβλεφθεί στην κατασκευή επιβάλλεται η εκ των προτέρων τοποθέτηση στον ξυλότυπο μιας ελαστικής μεμβράνης αρμού. Η τοποθέτηση απεικονίζεται παραπλεύρως. Αν προκύψουν τέτοιοι αρμοί, χωρίς τοποθέτηση μεμβράνης, τότε τους διανοίγουμε με καλέμι κατά προτίμηση από την πλευρά του νερού και τους σφραγίζουμε με ταχύπηκτο τσιμέντο.

 

2. Tαχύπηκτα στεγανά τσιμέντα για σφραγίσεις

Επισκευή: Τυχόν ατέλειες του σκυροδέματος να σφραγίζονται με ταχύπηκτο σφραγιστικό τσιμέντο. RM 205, RM 202

Αν υπάρχει ισχυρή διαρροή νερού την ώρα της εφαρμογής χρησιμοποιούμε ταχύπηκτο σφραγιστικό τσιμέντο ενός λεπτού.

Εφαρμογή:

i) Διανοίγουμε τις οπές με μορφή κόλουρου κώνου. Διαβρέχουμε την επιφάνεια.

ii) Πλάθουμε την σφραγιστική μάζα πάνω στο μυστρί με νερό ή στο χέρι σαν χιονόμπαλα (φοράμε γάντια) και την πιέζουμε δυνατά 2-3 λεπτά.

 

 

3. Στεγανοποίηση με επαλειφόμενο υλικό WP 100, WP 101, WP 124

Ακολουθεί η στεγανοποίηση: με κάποιο απο τα ανωτέρο επαλειφόμενα τσιμεντοειδη υλικά. Διαβρέχουμε την επιφάνεια μέχρι κορεσμού - Περνάμε με βούρτσα το μείγμα του υλικού με βάση της οδηγίες εφαρμογής. Ρίχνουμε πάντα την σκόνη στα υγρά, όχι αντίστροφα. Διαστρώνουμε σε λεπτή στρώση. Το δεύτερο χέρι, διαστρώνεται με τις ίδιες αναλογίες μετά από 2-3 ώρες αφού διαβρέξουμε ελαφρά την επιφάνεια. Αν απαιτηθεί και τρίτο χέρι να γίνει ξανά με τον ίδιο τρόπο. Πάνω στην επιφάνεια των στεγανοποιητικών ακολουθεί πεταχτό για να επιτευχθεί η πρόσφυση της τσιμεντοκονίας εξομάλυνσης. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να έχουν στεγνώσει πλήρως τα στεγανοποιητικά.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΣΥΝΗΘΕΣ ΛΑΘΟΣ ΣΤΙΣ ΣΤΕΓΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΩΝ ΔΕΞΑΜΕΝΩΝ:

Όταν χρησιμοποιούμε ελαστικά στεγανοποιητικά υλικά, όπως π.χ. το WP 124, επειδή φοβόμαστε μελλοντική ρηγμάτωση του υποβάθρου, ή επειδή το υπόβαθρο είναι ήδη ρηγματωμένο, τότε ακολουθούν αναγκαστικά επάνω τους μόνον ελαστικές κόλλες πλακιδίων, ποτέ τσιμεντοκονία εξομάλυνσης διότι μπορεί να αποκολληθεί. Αν όμως απαιτείται η γεωμετρική εξομάλυνση της πισίνας, τότε η στεγανοποίηση που προηγείται οφείλει να είναι άκαμπτη τσιμεντοειδής, όπως αυτή που επιτυγχάνεται με τα υλικά WP100 (5 bar) και WP101 (13 bar). Ο οικοδομικός κανόνας που ισχύει γενικά, ισχύει και εδώ είναι: Διάστρωση υλικών από το σκληρό στο μαλακό ποτε αντίστροφα.

 

4 - 5 Στεγανοποιημένη τσιμεντοκονία εξομάλυνσης με WD+ OMNIBIND & Haftfest Emulsion

 

4 α) Πεταχτό: Τα ξηρά συστατικά αποτελούνται από 1 όγκο τσιμέντου προς 2-3 όγκους άμμου (κατά προτίμηση άμμο μπετού). To νερό ανάμιξης εμπλουτίζεται με 6lit Haftfest Emulsion ανά τενεκέ νερού. Αναμιγνύουμε τα ξηρά συστατικά με το εμπλουτισμένο νερό σε επιθυμητή αναλογία (με το μάτι) ώστε να αποκτήσει υφή πεταχτού. Το πεταχτό να καλύπτει πλήρως την επιφάνεια (σέρτικο). Το πεταχτό αυτό πρέπει να είναι άγριο και να ξηραθεί πλήρως. Ανάλογα με την θερμοκρασία ίσως απαιτηθούν 3-4 μέρες.

4 β) Ιλύς πρόσφυσης: γίνεται στον πυθμένα αντί για πεταχτό. H αναλογία είναι η ίδια ακριβώς με του πεταχτού αλλά όταν αναμιγνύουμε τα ξηρά συστατικά με το εμπλουτισμένο νερό δημιουργούμε υδαρή υφή (αριάνι) ώστε να εφαρμόζεται με βούρτσα ή σκούπα, σαν κόλλα. Βουρτσίζουμε μια επιφάνεια, την οποία έχουμε βρέξει προηγουμένως και διαστρώνουμε εκεί την τσιμεντοκονία προτού στεγνώσει η ιλύς (φρέσκο σε φρέσκο). H ιλύς διατηρείται σε ένα κουβά για αρκετή ώρα μέσα στον οποίο βουτάμε την σκούπα ή τη βούρτσα για να εφαρμόζουμε το υλικό.

5. Τσιμεντοκονία: Αποτελείται από 1/2 σακί τσιμέντο (των 50kg) +20 φτυαριές άμμο +1,5lit Haftfest Emulsion +νερό όσο απαιτείται. H άμμος κατά προτίμηση να είναι ποταμίσια ή θαλάσσης. Ιδανική βέβαια θα ήταν η χαλαζιακή. H τσιμεντοκονία διαστρώνεται σταδιακά δηλαδή σε στρώσεις έως 2 cm για να μην ολισθήσει. H τσιμεντοκονία αυτή παραμένει 4 εβδομάδες πριν ακολουθήσει οποιαδήποτε άλλη εργασία (πλακίδια ή βαφή).

 

 

6. Κόλλα πλακιδίων & εποξειδικός στόκος πισίνας

 

Η συγκόλληση των πλακιδίων ή της  γίνεται με ειδικές υψηλής προσφύσεως και ελαστικότητας κόλλες (τύπου C2TES1 ή C2TES2 όπως η υπερελαστική PL 200 ή PLX. Για επικόλληση υαλοψηφίδων, η τσιμεντοειδής PL 200.

 

7. Η αρμολόγηση, λόγω των χημικών ουσιών που προστίθενται στο νερό, των ισχυρών καθαριστικών των πλακιδίων αλλά και της απαίτησης της υγιεινής του νερού, πρέπει να γίνεται με απόλυτα εξειδικευμένο εποξειδικό στεγανό υλικό. Σε περιπτώσεις ισχυρής χημικής καταπόνησης και για επίτευξη λείας επιφάνειας σε χοντρούς ή λεπτούς αρμούς το εξειδικευμένο PROF 123 σε πληθώρα χρωμάτων. Ως κόλλα και στόκος μαζί είναι ιδανικό και για συμπλήρωση πάχους σε περιπτώσεις παλαιών φθαρμένων αρμών. Σε μη δημόσιες πισίνες μπορούμε να αρμολογήσουμε με τσιμεντοειδή ειδικό ανθεκτικό χημικά στόκο, ενός συστατικού, WD FLEX R.

 

8. Αρμοί διαστολής, γωνιακοί αρμοί.

Σε αρμούς κάτω από την επιφάνεια του νερού, με χημική μάλιστα καταπόνηση χρησιμοποιούμε την σιλικόνη PRONOVA SANITAR SILIKON ή PRONOVA BAUSILIKON ή SILIKON OMNIKIT.

 

  

TIP: Μετατροπή της πισίνας σε «ηλιακή»

Αν επενδυθούν τα τοιχία της πισίνας με αδιάβροχο θερμομονωτικό υλικό, τότε η κολυμβητική λεκάνη συλλέγει την θερμική ενέργεια από την ακτινοβολία του ήλιου και δεν την αποδίδει στο όρυγμα, με αποτέλεσμα να επιμηκύνεται η κολυμβητική σαιζόν για πολλές επιπλέον εβδομάδες.